- rüqiyyə
- ə. sehirbazın, rəmmalın və b. oxuduqları əfsun
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
rüqiyyə
Look at other dictionaries:
rüqiyyəxan — ə. və f. əfsunçu, sehirbaz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
coşmaq — f. 1. Şiddətlənmək, çox güclənmək, gurlamaq, tüğyan etmək; daşmaq, kükrəmək (təbiət hadisələri haqqında). Tufan getdikcə coşur. Dəniz coşmuşdu. – Bu çaylar coşar indi; Qaynayıb daşar indi; Gözüm dağlarda qalıb; Yar gəlib aşar indi. (Bayatı).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağıtmaq — f. 1. Sökmək, uçurmaq, xaraba qoymaq, alt üst etmək. Köhnə binanı dağıtmaq. Zəlzələ evlərin çoxunu dağıtdı. – <Zaman xan:> Ona binaən əmr etdim ki, . . körpüləri dağıtsınlar və yolları pozsunlar. M. F. A.. Bu saat yenə sultanın qoşunları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dayaq — is. 1. Binanın və s. nin sınmış pərdilərini, yaxud uçulan divarı və s. saxlamaq, eləcə də meyvəsi çox olan ağac budaqlarını sınmaqdan qorumaq üçün onların altına vurulan ağac, dəstək və s. Barıya dayaq vurmaq. – Nurcabbarın həyətində . . ağaclar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dedirtmək — icb. Deməyə məcbur etmək. Aclıq nəyi yedirtməz, toxluq nəyi dedirtməz. (Ata. sözü). . . Məhəbbət coşdu, məni bürüdü: – Ruqiyyə, Ruqiyyə! – dedirtdi. A. D.. Salman istədiyini Lal Hüseynə dedirtdikdə yumşalıb yerində oturdu. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərd(i)-sər — is. <fars.> klas. Başağrısı, əziyyət, narahatlıq; qayğı, qeyd. Ey xuda, kim çəkər axırda gülabın bu gülün; Dərdisər dəfinə aləmdə bu dərman gülüdür. S. Ə. Ş.. // Dərd qəm, qayğı, fikir. . . Başıma dolanan, dərd sərimi dağıdan, viran könlümü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmənd — is. 1. Qədim müharibələrdə düşməni tutmaq üçün uzaqdan atılan ucuilməkli uzun ip. <Dəmirçioğlu> axırda belindən kəməndini açıb, qayaya atdı. «Koroğlu». // Ovda heyvanı və ya xam atı tutmaq üçün işlədilən həmin ip. <Dərviş:> Bir dəfə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
minnətsiz — sif. və zərf Minnəti olmayan, minnət qoymayan, əvəzində heç bir şey istəməyən, minnət güdməyən. Ömrümə rövnəq verən, minnətsiz minnət çəkən, ağrıma dözən Ruqiyyə idi, Ruqiyyə. . . A. D.. <Qara Musa> ailəsini bəsləyəcək minnətsiz bir ələ… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rövnəq — is. <ər.> klas. Parlaqlıq, gözəllik, zinət; lətafət, təravət; işıq. Gülşənin rövnəqisən, zinəti bağü çəmənin. M. P. V.. Nədən qəhrəmanım çıxmayır düzə? Rövnəq deyilmidir günəş gündüzə? M. R.. Rövnəq tapmaq – daha da gözəlləşmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səltənət — is. <ər.> 1. Padşahlıq, hökmdarlıq. Səltənətə keçmək. Səltənət əlindən çıxmaq. Səltənət sürmək. – . . İbrahim xan Qarabağa qayıdanda qardaşı Mehralı bəylə arasında səltənət davası düşmüşdü. Ç.. Həddindən artıq təkəbbürlü və lovğa olan şah… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
